.

2009, ജൂൺ 27, ശനിയാഴ്‌ച

എന്റെ നഷ്ട്ടപെട്ട അനുരാഗം....



അന്ന്... കരവാരം സ്കൂളിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ...ബദാം മരങ്ങള്‍ തണല്‍ നല്‍കുന്ന ആ സ്കൂളിൽ പ്രണയത്തിനും ബദാമിന്റെ ഇളം മധുരം ഉണ്ടായിരുന്നു . ആ മധുരത്തിലേക്ക് ഓര്‍മയുടെ ഉറുമ്പുകള്‍ എന്നും എത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു...എന്നാലും ചില പ്രണയ വേദനകളും ഉണ്ടായിരുന്നു....ക്ലാസ്സില്‍ അവള്‍ ഒരു കുപ്പിവള കിലുക്കമായിരുന്നു. മഞ്ഞുതുള്ളിയുടെ നിഷ്കളങ്കത തുളുമ്പുന്ന അവളുടെ മുഖം എന്നെ ഒരുപാട് ആകർഷിച്ചു.. നാട്ടിന്‍ പുറങ്ങളിലെ തനിമ ഉപമിക്കുന്ന അവളുടെ തേന്മൊഴി എന്നെകൊണ്ട് അവളെ ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറയിച്ചു. പക്ഷെ എന്നെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട അവള്‍ പറഞ്ഞു,"പ്ല്ലസ്ടു കഴിയുന്നത്‌ വരെ തമാശക്കാണെങ്കിൽ ഞാൻ റെഡി". ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു പാശ്ചാത്യ ശൈലിയുടെ ആ ശബ്ദം. കരിവളകളും ചാന്ത് പൊട്ടും കൈമാറിയിരുന്ന കാലത്തില്‍ നിന്നും സ്നേഹം തമാശയായി കാണുന്ന കാലത്തിലേക്കുള്ള മാറ്റം. ഇന്നും ആ വേദനയുടെ ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളി മനസ്സില്‍ കിടക്കുന്നു.......ആദ്യമായ് അവളെ പിരിഞ്ഞപ്പോഴുണ്ടായ എന്റെ വേദനയും അവള്‍ അറിഞ്ഞില്ല ...ജീവിതത്തിലും സ്വപ്നത്തിലും അവളെയോര്‍ത്തു കരയുന്ന എന്റെ മനസും അവള്‍ കണ്ടില്ല... അവള്‍ കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് എന്താണ് പറഞ്ഞതെന്നുമറിയില്ല..കാത്തിരുന്നിട്ടും അവള്‍ കനിഞ്ഞതുമില്ല....പ്രതീക്ഷകള്‍ അസ്തമിച്ച ആ അവസാന നിമിഷങ്ങളിൽ സ്നേഹം ഒരു നേരംപോക്ക് ആണ് എന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു അകലുകയായിരുന്നു..........അനിയൻ....

5 അഭിപ്രായങ്ങൾ:

അജ്ഞാതന്‍ പറഞ്ഞു...

അനുരാഗം ഒരിക്കലും നഷ്ടമാകുന്നില്ല ......... കുറേകാലം നമ്മളില്‍ നിന്നകന്നു നില്കും വീണ്ടും നമ്മിലേക്ക്‌ തന്നെ തിരിച്ചു വരും ...... കാത്തിരിക്കാം ..........

Unknown പറഞ്ഞു...

we never have what we like,we never like what we have still we live,love &hope that someday we will get what we love or love what we have that life,so wait for that love......

jehnas

nishad പറഞ്ഞു...

da aliyo ini eriyumpol oru kula manga ulla kombile eriyavoo...athakumpol oru manga enkilum veezhum.... ath kond thripthipettitt veenttum eriyuka :D

Unknown പറഞ്ഞു...

When you dream, dream of love...maybe one day, dreams will come true.

Unknown പറഞ്ഞു...

you are greate